The Lonely Phone – een onverwacht gesprek op het plein

Een kleine tafel. Eén stoel. Een oude telefoon met draaischijf. Zomaar midden op De Brink in Betondorp.

Wie durfde op te nemen, kreeg een stem aan de lijn:

“Hallo daar… je spreekt met The Lonely Phone. Gek hè? Zomaar een telefoon op het plein. Maar ik bel je niet zomaar.”

De telefoon stelde vragen die je even stil lieten staan. Over eenzaamheid, over gezien worden, over kleine gebaren die het verschil maken. En daarna – een uitnodiging. Om iets te delen. Een herinnering. Een gedachte. Een groet. Op een kaartje. In een grote rode brievenbus.

Het resultaat? Tientallen briefjes, vol ontroerende woorden:

“Eenzaamheid betekent voor mij: je alleen voelen in jouw wereld, hoe gevuld deze ook is met mensen, dieren of liefde.”

“Zelf mensen helpen zorgt dat ze er ook voor jou zijn.”

“Veel kunst & community tegen eenzaamheid.”

---

The Lonely Phone was een initiatief van vier tweedejaars studenten Social Work van de Hogeschool van Amsterdam, in samenwerking met Embassy of Loneliness.

Een jaar lang verdiepten zij zich in het thema eenzaamheid in Betondorp. Ze lazen, onderzochten, en spraken met bewoners en professionals – van het Leger des Heils tot Dynamo.

Hun centrale vraag:

Wat betekent eenzaamheid in deze wijk, en hoe kun je daar op een zachte, betekenisvolle manier aandacht voor vragen?

Hun antwoord werd geen folder of flyer. Maar een telefoon. Op een plein.

Een kunstzinnige interventie die gesprekken op gang bracht.

Echt contact, in een simpele vorm.

---

Uitgevoerd door: 2e-jaars studenten Social Work, Hogeschool van Amsterdam

Locatie: De Brink, Betondorp

In opdracht van: Embassy of Loneliness

Doel: Eenzaamheid zichtbaar en bespreekbaar maken

Uitkomst: Ontroerende ontmoetingen, gedeelde verhalen en een plein dat even dienst deed als huiskamer