‘Ik maak onderscheid tussen de zwart-wit eenzaamheid en de kleuren eenzaamheid’

We hebben vijf kunstenaars uitgenodigd werk te maken voor onze expositie Muren van Glas, die je in de maand september in Betondorp kunt bezoeken. In 5 afleveringen stellen we de kunstenaars aan je voor. Dit is aflevering 3: Bart Langeveld

Pas op latere leeftijd is Bart Langeveld echt ‘de kunsten’ ingegaan. Voor die tijd hield hij zich vooral bezig met finance. Al zat de drang tot schilderen er al vroeg in, als kleuter was hij vaak achter zijn schildersezel te vinden. Hij omschrijft zichzelf als beeldend kunstenaar, schilder van kleurrijke, abstract-geometrische schilderijen. En ook de keuze voor het soort vormen en kleuren, die hij gebruikt, stamt uit zijn vroege jeugd. ‘Ik kom uit de Bollenstreek, vanuit onze woonkamer keken we op de bollenvelden. Die eindeloze hoeveelheden kleurrijke en strakke lijnen, die abstractie die je daar als vanzelf ziet ontstaan, dat is mijn basis.’

Hoe zou je je werk omschrijven?

Ik werk met acrylverf, met felle kleuren en met vormen die we, zoals ik dat altijd omschrijf, vanuit de wiskunde kennen: een cirkel, een kubus, een vierkant, alles uit die vormentaal. Of ik wiskundige ben? Nee, ik was er zelfs heel slecht in, het was echt niet mijn ding. Structuurdenken, dat is waar mijn fascinatie vandaan komt.

Het werk dat je voor de expositie hebt gemaakt is heel anders dan al je andere werk.

Ja vind je? Ik vind het ook abstract, de mensfiguren zijn toch vooral vormen. Onze ‘opdracht’ was om vanuit die quote over ‘muren van glas’ werk te maken. Dat heb ik vrij letterlijk uitgelegd. Ik heb glas beschilderd: één paneel is helemaal zwart wit, bij het andere is de zwarte figuur omringd met kleur. Voor mij staan die figuren centraal in de communicatie voor het thema, transparant erdoor heen kijken, maar er nog niet uitkunnen. 

Hoe verhoud jij je tot eenzaamheid?

Ik ken natuurlijk ook eenzaamheid, ik denk dat de meeste mensen dat wel kennen. Ik maak daarbij een onderscheid tussen wat ik noem de zwart-wit eenzaamheid en de kleuren eenzaamheid. Die eerste, die zwart-witte, staat voor mij voor sociale eenzaamheid, als je bijvoorbeeld een dierbare verliest. Kleuren eenzaamheid gaat voor mij over eenzaamheid en beleving, de emotie die ik associeer met een kleur. Bijvoorbeeld de kleur oranje: in creativiteit, energie en avontuur kun je deze eenzaamheid een vorm geven.

Wat hoop je te bereiken met je werk bij de expositie?

Ik hoop dat ik een inspirerende bijdrage kan leveren. Dat ik met bezoekers in gesprek kan over die eenzaamheid, en of zij ook die herkenning hebben in die zwart-witte eenzaamheid en die kleuren variant. Ze mogen ook zelf aan de slag gaan met papier en stiften, en eenzaamheid vorm- en kleur geven.

Wanneer is voor jou de expositie geslaagd?

Ik zou het heel leuk vinden als de kleuren van eenzaamheid vorm krijgen door medewerking van de bezoekers.